De eerste gedocumenteerde ontdekkingsreiziger in de Filipijnen

Al vanaf de 14^e eeuw hielden Europese landen zich bezig met het vinden van nieuwe handelsgebieden. Er was toentertijd veel vraag naar producten die alleen maar in verre landen verkrijgbaar waren, met name specerijen. In deze periode was Portugal de grootste distributeur van specerijen. Zij vervoerden eerst alleen specerijen uit Azië in karavanen via een Zijderoute naar Libanon (InfoNu, sd). In de 14^e en 15^e eeuw werden Portugese zeelieden door de toenmalige prins aangespoord tot grote overzeese expedities naar handelsgebieden. Dit leidde uiteindelijk tot vele ontdekkingsreizigers die een poging deden tot het vinden van nieuwe routes naar Azië. Portugal was echter niet het enige land die een rol speelde in deze zoektocht. In 1492 ontdekte Bartolomeus Columbus in opdracht van de Spaanse prinses, Isabel van Castillië, de Bahamas, die hij beschouwde als de voorpost van Indië. Hier was de Portugese koning Johan II niet blij mee; hij claimde het nieuw ontdekte land op grond  van het verdrag van Alcaçovas van 1479 (Huweschap , sd). Er dreigde oorlog te komen tussen de twee landen. Paus Alexander VI besloot een denkbeeldige lijn te trekken van de Noordpool tot Zuidpool, 100 mijl ten westen van de Kaapverdische eilanden, om verdere conflicten te voorkomen. Naar aanleiding van deze afspraak werd in 1494 na stevige onderhandelingen het verdrag van Tordesillas gesloten en in 1529 het verdrag van Zaragoza.  De wereld was letterlijk in twee helften verdeeld op 46 graden westerlengte; het oosten was van Portugal en het westen van Spanje. Deze verdeling zorgde ervoor dat Spanje op zoek ging naar een westelijke route naar India.

De Portugees Ferdinand Magellaan was een van die ontdekkingsreizigers die in opdracht van Spanje op zoek ging naar de westelijke route. Dit was geen simpele klus; om Azië te bereiken via het Westen moest er eerst langs de kust van Zuid-Amerika worden gevaren. Op 20 september 1519 vertrok Magellaan met een vloot van 5 schepen vanuit Seville in Spanje (Worlblackbelt, sd). Magellaan had twee muiterijen overleefd toen hij in November 1520 eindelijk een doorgang vond en voorbij het puntje van Zuid-Amerika voer (InfoNu, sd). Deze zeestraat werd later naar hem vernoemd; Straat Magellaan. Vanaf hier was het echter nog een lange reis voordat zij weer land zouden bereiken. Pas in maart 1521 kwam hij toevallig het Filipijnse eiland Samar tegen; hij had toen nog maar drie van de vijf schepen over door muiterijen. Hij besloot aan land te gaan vanwege het gebrek aan voedsel en vers water. Magellaan claimde het nieuwe ontdekte land in de naam van Spanje. De Spanjaarden werden vriendelijk ontvangen door de inwoners en hij bevriende al gauw de sultan van Cebu, Rajah Humabon. (Worlblackbelt, sd). Magellaan introduceerde de Katholieke kerk en niet lang daarna doopte hij Rajah Humabon en zijn vrouw; dit leidde tot een paar honderd bekeringen tot het Katholicisme. Niet alle eilandbewoners waren echter zo vriendelijk. De sultan van Mactan, Raha Lapu Lapu, en zijn volk wilde niks hebben van de Spanjaarden. Magellaan zag dit als een kans om te laten zien hoe machtig en sterk zij waren, en om te laten zien dat zij hen moesten gehoorzamen (SpanishWars, sd). Er werden 48 gewapende mannen ingezet tijdens de slag bij Mactan; ze hadden echter onderschat hoe groot en sterk het leger van Mactan zou zijn. Volgens een verslag van Pigafetta, bestonden zij uit 1500 man (KumustaNews , sd). Ferdinand Magellaan overleed tijdens de slag bij Mactan aan een giftige pijl in zijn been. De overgeblevenen van zijn crew vertrokken na Magellaan’s dood weer terug naar Spanje. Op 9 september, dus bijna drie jaar na het vertrek, kwam er slechts één schip met 18 man aan in Seville. Na Magellaan’s expeditie volgden vier andere expedities naar de Filipijnen. Tijdens de vierde expeditie vernoemde de gezagvoerder, Ruy Lopez de Villalobos, de eilanden naar de toekomstige koning van Spanje, koning Filips II. Toen koning Filips aan de macht kwam, stuurde hij de Spaanse conquistadores Miguel Lopez de Legazpi terug naar de Filipijnen met duidelijke orders: koloniseren en kerstenen (FactsandDetails , sd). Legazpi was succesvol; in 1565 werd er een overeenkomst ondertekend waarin stond dat elke Filipijnse inwoner verantwoording verschuldigd was aan de Spaanse wet. De relatie tussen Spanje en de Filipijnen was vredig.