Giftige kikkers

Kikkers lijken vaak lief en onschuldig. Maar niet elke kikkersoort is onschuldig. Sommige kikkersoorten zijn giftig, zoals de pijlgifkikker. Deze kikkers kunnen giftige stoffen scheiden op hun lijf. deze stoffen zijn erg gevaarlijk voor andere dieren, maar ook voor mensen. Uit verschillende onderzoeken is gebleken dat giftige kikkers deze giftige stoffen binnen krijgen via mijten, deze eten zij op.

Dieren en planten komen vaak voor met chemisch afweer. Bepaalde planten, rupsen en paddenstoelen zijn giftig, zij zorgen er ook voor dat ze niet opgegeten worden. Bij een paar kikkersoorten kun je ook zo’n afweersysteem vinden. Deze kikkersoorten hebben vaak dan ook hele felle kleuren, deze kleuren moeten iets uitstralen. Deze kleuren zeggen eigenlijk ‘ik ben giftig, niet eten’. Roofdieren die er toch voor kiezen om deze kikkers eens op te eten leren dit dan ook altijd wel snel af. Er bestaan nog indianenstammen die gebruik maken van het gif op het lijf van deze kikkers. Zo gebruiken zij dit om op apen te jagen. De indianen halen de punt van een pijl langs het lijf van de giftige kikker of ze wikkelen een stuk huid met gif om de punt heen. Het gif van zo’n klein kikkertje is genoeg om een volwassen aap te vermoorden.

Voedsel van giftige kikkers

De kikkers moeten op een bepaalde manier het gif op de huid kunnen krijgen. Hiervoor hebben zij twee manieren. De kikkers kunnen het gif zelf maken terwijl andere het gif binnen krijgen door het eten van giftige insecten. Van de pijlgifkikker was het al bekend hoe zij de giftige stoffen binnen krijgen. Zij eten namelijk giftige insecten. Deze insecten moeten ook op een manier het gif binnen krijgen. De insecten eten namelijk giftige planten. Als de kikkers deze insecten tegen komen eten zij deze op. Doordat de kikkers deze insecten eten krijgen zij de stoffen in het lichaam. Het lichaam van de kikker transporteert de stof naar de huid. Er werd voor een lange tijd gedacht dat vooral mieren een belangrijk voedselmiddel waren voor de giftige stoffen. Maar uit een Amerikaans onderzoek is gebleken dat er ook bepaalde mijten een groot deel van dit gif produceren.

Vangen van kikkers

Amerikaanse onderzoekers hebben in verschillende gebieden in Zuid-Amerika mijten, mieren en een bepaald soort pijlgifkikker gevangen, de aardbeikikker. De onderzoekers hadden hierna de giftige stoffen op de huid van de kikker vergeleken met die stoffen in deze insecten. Uit dit onderzoek is gebleken dat de kikkers dezelfde stoffen in het lijf hadden dan die van de insecten. De maaginhoud van deze kikkers zijn ook onderzocht. Uit dit onderzoek is geconcludeerd dat mijten ook een erg belangrijke voedselbron is voor deze kikker.

Het is erg belangrijk om er achter te komen waardoor die kikkers zo giftig en dodelijk zijn. Doordat hier verschillende onderzoeken naar gedaan zijn kunnen we nu beter begrijpen hoe de kikkers zo giftig zijn geworden. De factoren die zich bezig houden met de chemische afweer kunnen voor sommige erg moeilijk te begrijpen zijn.