DEEP DEMOCRACY

Deep Democracy is een methode waarin elke stem en daarbij ook elke mening telt om tot een duidelijke en eerlijke oplossing te komen voor iedereen.

Deze term werd in 1988 bedacht door Andy Mindell en verder ontwikkeld tot een methode door Myrna en Greg Lewis in 1993.

Er zijn twee soorten deep democracy, er is Mindell-methode en de Lewis-methode.

De Mindell-methode

De Mindell-methode ook wel Mindell’s process orientated psychology genoemd is het beschrijven en werken met alle 3 de vormen van denkwijzen, hieronder valt het objectieve en meetbare werkelijkheid, de subjectieve en onmeetbare werkelijkheid en de onbeschrijfbare realiteit.

Volgens deze methode moeten alle 3 deze denkwijzen gelijk worden gewaardeerd en ook begrip te kweken voor elkaar.

De Lewis-methode

De Lewis-methode is eigenlijk een vertaalde versie van de mindell’s methode maar dan voor het bedrijfs leven. Deze methode werd voor het eerst toegepast binnen een Zuid Afrikaans bedrijf onder de naam Eskom, dit was rond de tijd dat Zuid-Afrika over ging van apartheid naar een democratie. Hierna werd deze methode toegepast om ruzies en conflicten op te lossen in bedrijven met veel diversiteit en volhardende tegengestelde meningen. Binnen deze methode worden mensen geconfronteerd met hun eigen vooroordelen en vanuit daar word er gezocht naar een oplossing binnen het bedrijfsleven.

Beide methodes worden veel gebruikt in het bedrijfsleven, maar ook bij het opvoeden, het onderwijs, en bij het sociaal activisme.

Hoe pas je deze methodes nou eigenlijk toe?

In het boek Deep Democracy: de wijsheid van de minderheid, geschreven door Jitske kramer, Beschrijft zij hoe zij haar besluit neemt op basis van een stappenplan van 5.

Als eerst vraagt ze iedereen om haar heen om haar denkwijze te delen, zonder vooroordelen of discussie. Dan vraagt ze aan iedereen een alternatief te zoeken voor dit probleem dat niet dezelfde denkwijze bevat. Dit laatste is erg belangrijk voor het denkproces om tot een oplossing te komen.

Hierna vraagt ze aan iedereen wie zich in elk idee herkent en bij een duidelijke meerderheid word er de vraag gesteld aan de minderheid wat hun oog hierop is en wat er voor hun moet gebeuren om met de meerderheid mee te gaan.

Dan als laatste worden alle emoties en tegenstellingen onderzocht om tot een oplossing te komen, Dat is deep democracy dat dan daadwerkelijk het probleem heeft opgezocht.

In een gesprek

Deep democracy is eigenlijk het saboteren van een gesprek of conflict om hierbij tot een oplossing te komen die voor iedereen goed is en ook door iedereen word geaccepteerd.

In dit geval kan deze methode worden gebruikt om een groep mensen een lastig gesprek te laten voeren, hierbij krijgt iedereen die zijn mening wilt uiten de ruimte om dit op zijn/haar manier te doen zonder tegenspraak of interruptie. Daarna worden de mensen die het meeste zijn geraakt door het onderwerp gevraagd wat voor hun de last zou verlichten. Met het gebruik van deze methode worden gesprekken die normaal niet worden gevoerd wel gevoerd en kan iedereen zijn mening kwijt zonder het op te laten lopen tot het fout gaat.