De Duitse Autobahn

De Duitse Autobahn heeft een bijna legendarische mystiek aangenomen. De realiteit is een beetje anders dan de legende. De mythe van geen snelheidslimieten wordt gecounterd door het feit dat Tempolimits een feit van het leven zijn op de meeste Duitse snelwegen, en files zijn gebruikelijk.

Borden die een aanbevolen snelheidslimiet van 130 km / h (80 mph) suggereren, worden langs de meeste autobahns geposteerd, terwijl stedelijke secties en enkele gevaarlijke stukken soms snelheidslimieten hebben aangegeven als “laag” als 100 km / h (62 mph). Feit is dat het Duitse autobahn-systeem een ​​uitgebreid netwerk is van snelwegen met beperkte toegang die een bestuurder meestal een snelle route van stad naar stad kunnen bieden.Binnen zes jaar na de voltooiing van de eerste autobahn Keulen-Bonn in 1932, voegde Duitsland 3000 kilometer (1.860 mijl) van super highway toe aan zijn wegennetwerk. Hoewel Hitler vaak de eer heeft gekregen voor de autobahn, waren de echte voorlopers de Avus-experimentele snelweg in Berlijn (gebouwd tussen 1913 en 1921) en de 130 kilometer lange autostrada-tolweg van Italië tussen Milaan en de Noord-Italiaanse meren (voltooid in 1923). Hoewel de depressieve economie in Duitsland en de hyperinflatie van de late jaren twintig plannen voor nieuwe autobahns op dat moment niet hadden voorkomen, werden er in de tijd van het Derde Rijk vele kilometers aan rijwegen aangelegd. Hitler zag de bouw van autobahns vooral als een militair voordeel; het voordeel ervan als programma voor het creëren van banen in de jaren 1930 was een extra troef.Het Duitse autobahn-systeem van vandaag strekt zich uit over 12,993 km (8.073 mijl, 2016 gegevens) in de meeste delen van Duitsland. Plannen om het aantal en de lengte van autosnelwegen en andere snelwegen te vergroten, ontmoeten vaak de tegenstand van burgers om ecologische redenen. Een voorbeeld, een voorgesteld stuk autobahn langs de Baltische kust in Noord-Duitsland, is omgeven door controverses door degenen die zich bezighouden met kwaliteit van leven en degenen die economische voordelen zien voor de regio. Verder landinwaarts loopt de A20 tussen Lübeck in het westen en Prenzlau in het oosten.

Het vinden van je weg op de Autobahn 

Noord-Amerikanen die op de autobahn rijden, merken al snel dat de blauwe borden geen kompasrichtingen aangeven. Alleen de namen van de volgende steden op uw route worden weergegeven, niet noord, zuid, oost of west. U moet de namen van de belangrijkste steden langs uw autobahnroute weten om uw weg te vinden. (Tegenwoordig vermijden bestuurders dit probleem vaak door GPS-navigatie te gebruiken, maar dat kan tot andere problemen leiden.) Er is echter een manier om te bepalen of de autobahn waarop u zich bevindt, van oost naar west of van noord naar zuid loopt.

Het huidige nummeringsschema van de Duitse Bundesautobahn, geïntroduceerd in 1975, is vergelijkbaar met het Amerikaanse Interstate-nummeringssysteem. Even-genummerde autobahns lopen oost-west. Oneven genummerde autobahns lopen noord-zuid. Het bord hierboven op de A5 en de A45 is genomen tijdens het noordwaarts rijden. Autobahns genummerd 1, 3, 5, 7 en 9 lopen noord-zuid. Autobahn-nummers beginnen met de letter A, maar op wegenkaarten zie je meestal alleen het nummer. (De 440 km lange A5 loopt ruwweg parallel met de Rijn vanaf de Zwitserse grens in het zuiden voorbij Freiburg iB en verder door Frankfurt am Main, draait vervolgens noordoostwaarts tot deze eindigt waar deze de A7 nadert nabij Kirchheim aan de Hattenbacher Dreieck [knooppunt] .) Autobahns genummerd 2, 4, 6, 8, enz. Lopen oost-west. Kortere, regionale autosnelwegen hebben twee of drie cijfers. De oost-west autobahn tussen Berlijn en Hamburg is bijvoorbeeld de A24. De langste Duitse autobahnroute in de A7, die 962 kilometer overspant tussen Flensburg in Sleeswijk-Holstein tot Füssen (bij kasteel Neuschwanstein) in Beieren.